My First Bohnanza

My First Bohnanza is zowel een kennismaking met Bohnanza als een kinderspel op zich, waarbij het doel van het spel hetzelfde is als dat van het moederspel: aan het einde van het spel de meeste Talers hebben.

Net als in de originele Bohnanza bevat het spel meerdere soorten bonen, waarbij elke boon een nummer heeft om aan te geven hoeveel exemplaren er in het spel zijn en een „beanometer” aan de onderkant van de kaart om je te laten zien hoeveel kaarten van dit type je moet oogsten om Talers te verzamelen. My First Bohnanza heeft beanometers vereenvoudigd, met vier soorten bonen met slechts één ruilwaarde — vijf Gemeine-bonen (gewone) leveren bijvoorbeeld één Taler op — en zes soorten bonen met twee ruilwaarden.

My First Bohnanza is zowel een kennismaking met Bohnanza als een kinderspel op zich, waarbij het doel van het spel hetzelfde is als dat van het moederspel: aan het einde van het spel de meeste Talers hebben.

Net als in de originele Bohnanza bevat het spel meerdere soorten bonen, waarbij elke boon een nummer heeft om aan te geven hoeveel exemplaren er in het spel zijn en een „beanometer” aan de onderkant van de kaart om je te laten zien hoeveel kaarten van dit type je moet oogsten om Talers te verzamelen. My First Bohnanza heeft beanometers vereenvoudigd, met vier soorten bonen met slechts één ruilwaarde — vijf Gemeine-bonen (gewone) leveren bijvoorbeeld één Taler op — en zes soorten bonen met twee ruilwaarden. Games met de jongste spelers (of nieuwkomers in het Bohnanza-universum) moeten de enkele beanometerkaarten gebruiken, terwijl de andere kaarten een Taler-stapel vormen.

Om te spelen krijgt elke speler vijf kaarten, die ze met de beeldzijde naar boven leggen, en een bonenveldtegel met plekken voor twee soorten bonen. Bij een beurt moet een speler de eerste (meest linkse) kaart in een van haar velden planten en kan hij ervoor kiezen om een tweede te planten. Spelers proberen kaarten van hetzelfde type in hetzelfde veld te groeperen, maar ze kunnen, indien nodig, bonen van verschillende soorten bedekken. De speler onthult vervolgens twee kaarten uit de stapel en bewaart ze of ruilt ze (en kaarten uit haar hand, indien gewenst) in voor kaarten van andere spelers; alle geruilde kaarten moeten geplant worden. Om haar beurt te beëindigen, trekt de speler drie kaarten en voegt ze toe aan haar rij.

Zodra een speler het juiste aantal bonenkaarten op orde heeft op een van haar velden, oogst ze ze door deze kaarten op de aflegstapel te leggen en een Taler uit de stapel te verzamelen. Als op die kaarten bonen van een ander type zijn bedekt, kan ze dan weer op die bonen gaan bouwen. Nadat je 1-3 keer het deck hebt doorlopen (afhankelijk van het aantal spelers), is het spel afgelopen en wint degene die de meeste Talers heeft.

Zodra spelers My First Bohnanza een paar keer hebben gespeeld, kun je de enkele beanometer-kaarten ruilen voor de dubbele beanometerkaarten, waardoor spelers nu kunnen kiezen wanneer ze willen oogsten. Vervolgens kun je de twee decks combineren, wat de regel introduceert dat je een van de bonenkaarten moet gebruiken om als taler te dienen (die de hoeveelheid van dat soort bonen in het deck aanpast). Met extra speelmogelijkheden kun je de resterende regels van Bohnanza toevoegen, zoals je moet oogsten zonder Talers tijdens het planten, betalen voor een derde bonenveld, je kaarten in de hand houden en niet in staat zijn om een veld te oogsten met slechts één kaart.